مقایسه سیستم‌های HVAC: فن کویل، کویل دمنده و واحدهای روف‌تاپ

در طول ماه‌های گرم تابستان، چه چیزی فضاهای داخلی را به طور مطبوع خنک نگه می‌دارد؟ پاسخ معمولاً در سیستم‌های HVAC (گرمایش، تهویه و تهویه مطبوع) نهفته است. با این حال، وقتی با تجهیزات مختلفی مانند واحدهای کویل فن، واحدهای کویل دمنده و واحدهای روی پشت بام مواجه می‌شوید، آیا می‌توانید عملکردهای و کاربردهای آن‌ها را به وضوح تشخیص دهید؟ این مقاله به بررسی تفاوت‌های بین دستگاه‌های رایج HVAC می‌پردازد و یک طبقه‌بندی دقیق از واحدهای هواساز (AHU) ارائه می‌دهد.

هر دو واحد کویل فن و واحدهای کویل دمنده به عنوان دستگاه‌های ترمینال در سیستم‌های HVAC عمل می‌کنند و برای دمیدن هوا از روی کویل‌ها برای گرمایش یا سرمایش عمل می‌کنند. تمایز اساسی آن‌ها در نوع مکانیزم فن نهفته است:

• واحدهای کویل فن (FCU): این واحدها معمولاً از فن‌های محوری استفاده می‌کنند که با طراحی جمع و جور و ردپای کوچک مشخص می‌شوند و آن‌ها را برای نصب در فضاهای محدود مانند اتاق‌های هتل یا دفاتر ایده‌آل می‌کند. فاصله جریان هوای نسبتاً کوتاه به این معنی است که FCUها معمولاً مستقیماً در فضای کنترل‌شده با دما نصب می‌شوند.
• واحدهای کویل دمنده (BCU): همانطور که از نام آن پیداست، این واحدها از دمنده‌ها (فن‌های گریز از مرکز یا قفس سنجابی) برای حرکت هوا استفاده می‌کنند. مکانیزم دمنده فشار هوای بالاتر و حجم جریان هوای بیشتری را ارائه می‌دهد و امکان اتصال به سیستم‌های کانال‌کشی را برای توزیع هوای مطبوع به چندین اتاق یا در فواصل طولانی‌تر فراهم می‌کند. این امر باعث می‌شود BCUها برای توزیع هوای متمرکز در فضاهای بزرگتر مانند دفاتر تجاری یا مراکز خرده‌فروشی مناسب‌تر باشند.

واحدهای روی پشت بام نشان‌دهنده سیستم‌های HVAC کاملاً یکپارچه هستند که معمولاً روی پشت بام ساختمان‌ها نصب می‌شوند و مزایای متعددی را ارائه می‌دهند:

• طراحی یکپارچه: ترکیب کمپرسورها، کندانسورها، اواپراتورها، فن‌ها و سیستم‌های کنترل در یک واحد، نصب و نگهداری را ساده می‌کند.
• بهره‌وری فضا: قرارگیری روی سقف، مصرف فضای داخلی را از بین می‌برد.
• کاربردهای متنوع: مناسب برای انواع ساختمان‌ها از جمله مراکز خرید، سوپرمارکت‌ها و تأسیسات صنعتی.

به عنوان جزء اصلی زیرساخت HVAC، واحدهای هواساز عملکردهای مهمی از جمله فیلتراسیون هوا، گرمایش، سرمایش، رطوبت‌زنی و رطوبت‌زدایی را قبل از توزیع هوای مطبوع در سراسر ساختمان‌ها انجام می‌دهند. AHUها را می‌توان به روش‌های متعددی طبقه‌بندی کرد:

• بر اساس عملکرد:
  • واحدهای هواساز هوای تازه: در درجه اول هوای بیرون را از طریق فرآیندهای فیلتراسیون و گرمایش وارد و پیش‌تصفیه می‌کنند.
  • واحدهای هواساز هوای برگشتی: بر پردازش هوای در گردش داخلی قبل از مخلوط کردن با هوای تازه برای تصفیه بیشتر تمرکز دارند.
  • واحدهای هواساز ترکیبی: سیستم‌های چند منظوره قادر به فیلتراسیون، گرمایش، سرمایش و کنترل رطوبت به طور همزمان.
• بر اساس پیکربندی ساختاری:
  • AHUهای افقی: طراحی جمع و جور برای نصب در فضاهای محدود.
  • AHUهای عمودی: ردپای کمینه مناسب برای فضاهای بلندتر.
  • AHUهای سقف معلق: نصب شده در بالا برای حفظ فضای کف.
• بر اساس کاربرد:
  • هواسازهای آسایش: برای آسایش سرنشینان در دفاتر و فضاهای تجاری طراحی شده‌اند.
  • هواسازهای فرآیندی: برای محیط‌های تخصصی مانند اتاق‌های تمیز و آزمایشگاه‌ها مهندسی شده‌اند.

درک مشخصات AHU، انتخاب تجهیزات مناسب را برای دستیابی به عملکرد بهینه تصفیه هوا امکان‌پذیر می‌کند. طراحی مؤثر سیستم HVAC مستلزم در نظر گرفتن دقیق ویژگی‌های ساختمان، الزامات استفاده و محدودیت‌های فضایی برای اطمینان از شرایط ایده‌آل محیط داخلی است.